Motorolie-in-je-bloedbroeders


Morris moet hebben aangevoeld dat we hem deze week onder de leeslamp gaan leggen, want hij weigerde vanmorgen te starten. Uiteindelijk bleek dat ik uit eigen enthousiasme de choke teveel had uitgetrokken en verzoop ik het arme beestje. Even gewacht and we were good to go.



Beetje extra water uit de Doppler in de radiateur (alweer? dat ding is nieuw!) en bij het lokale pompstation even gestopt om de banden op te pompen tot de - volgens het boekje - juiste spanning van 2.40 voor en 2.60 achter. Ik kan dat laatste ook fout hebben, want het boekje zegt 24lb./sq.in en 26lb/sq.in dus wat weet ik nou helemaal? Het lijkt erop en hij doet het nog. 

Na een prachtige binnenrit waarin ik slechts twintig minuten verdwaalde - en verdwalen in een Morris Minor is geen straf - arriveerde ik bij de oerleuke Hoeve De Knol, waar ik werd opgewacht door wat ik het beste kan omschrijven als: bloedbroeders! Mensen met eenzelfde onuitlegbare tik voor oldtimers en hier naartoe gekomen zijn om zich te laten bijspijkeren in algemene basiskennis, onderhoud, diagnostiek en het prioriteren van reparaties. 



Zo zijn er twee Citrofielen die (een vurige liefde voor) een Citroën CX uit 1976 delen en zich naar eigen zeggen altijd laten bijstaan door een “82-jarig mannetje die toch ook wel een keer zal omvallen - en dan moeten we zelf aan de bak.” Dat dus. Heerlijk.

Willem, docent autotechniek met - zoals hij het omschrijft - motorolie in het bloed, trapt af met een uitleg over gereedschappen. Ik kende niet eens het verschil tussen een steek- en een ringsleutel, terwijl de één toch echt oogt als een ring en de ander als een... nou ja, dat andere dus.




Het gereedschap is metrisch ofwel uitgedrukt in millimeter. De Engelsen hebben hun eigen systeem in inches. In de wijze woorden van Willem: “Sleutel 13 past op halfduims maar dat is zo’n beetje de enige die in de buurt komt.” Ik weet niet waar hij het over heeft, maar vul in dat millimeters de appels zijn en inches de peren. En misschien heb ik het gewoon verkeerd verstaan. Willem onderstreept het belang van passend gereedschap. Les #1 in de oren geknoopt.

Daarbij gebruik je de steeksleutel zo min mogelijk, want aan een ring zitten 12 kantjes en aan een dop 6 kantjes - met een steeksleutel zet je slechts kracht op 2 flanken en gaat het hele teringzootje sneller naar de galemiezen (schelden is leuker als het technisch klinkt). Les #2: Kracht zetten met een steeksleutel? Niet doen.

Hij vervolgt zijn verhaal over dopsleutels, de momentsleutel, ratels, het wringijzer en het verschil tussen philips en pozidriv, tussen imbus en torx, en ik schrijf driftig mee.


Er staan twee sloopauto’s klaar die we uit elkaar mogen halen. Onze opdracht: het motorblok verwijderen. Ik merk dat mijn testosteron nog achterblijft op een club kerels die zich vol overgave stort op het verwijderen van het luchtfilterdeksel en de radiator, terwijl ik nog genoegzaam puzzel om het juiste dopsleuteltje op een enkel moertje te passen.

Telkens als ik mij omdraai om het volgende maatje in de inmiddels hopeloos overhoop liggende doppenkoffer te zoeken, wordt het moertje al bevrijd uit zijn roestige omgeving door een sleutelgretige bloedbroeder. Het moment waarop ik mijn frustratie uit, besef ik dat ik de troepen niet kan tegenhouden maar zelf moet versnellen. In mijn tempo zouden we op dag zeven hooguit vijf moeren verder zijn. (Zou ik de enige zijn die niet eens goed kan onthouden wat de moer en wat de bout is?)
Ik schuif me onder de auto, help olie, wielen, remschijven, ventilator en verder ondefinieerbare massa verwijderen. Missie geslaagd: mijn handen zijn zwart en mijn spierballen gespannen.

De cursus is ooit begonnen voor Artsen zonder Grenzen. Monteurs uit het veld werden naar Nederland gehaald om hun autokennis te verdiepen, maar het werd steeds moeilijker om voor hen de visa’s te bemachtigen, zodoende vinden trainingen nu op lokatie plaats in Kampala, Afrika. Onze sloopauto-coach Menno was technisch adviseur bij Artsen zonder Grenzen. Morris en ik voelen ons bevoorrecht.


Mijn aantekeningen zijn inmiddels te talrijk om hier te reproduceren. Testosteron vraagt om bier (ik generaliserend? op een femme voiture blog? Not in the slightest).

Morris staat nog veilig op zijn plaatsje naast zijn nieuwe (ouwe) maten. Ik knok nog even met splinterende tentstokken en gaffertape voordat de slaap mij mag vatten.





© Esther Gotink

Reacties

Populaire posts